مراحل اوردنچر

مراحل اوردنچر چگونه است؟ اوردنچر چیست و انواع آن چه نام دارند؟ اگر میخواهید که در رابطه با این روش به کسب دانش بیشتر بپردازید، در ایران ایمپلنت ما را همراهی کنید.

خراب شدن دندان، از دست رفتن آن و یا نیاز به جایگزین های دندان طبیعی از مسائلی محسوب می شوند که هر کسی در طول زندگی خود به آن نیاز خواهد داشت زیرا دندان های طبیعی عمر مشخصی دارند و هر چه سن انسان افزایش می یابد، بروز مشکلات در آن بیشتر می شود.

یکی از انواع روش هایی که میتوان امروزه از آن به عنوان یک روش ترمیم دندان استفاده کرد، روش اوردنچر است که بسیار مقرون به صرفه و مناسب است و از بهترین جاگزین ها برای دندان مصنوعی محسوب می شود؛ به همین دلیل در دندانپزشکی ایران ایمپلنت به بررسی مراحل اوردنچر خواهیم پرداخت.

مراحل انجام اوردنچر

1. معاینه و مشاوره: قبل از انجام جراحی، ابتدا باید با دندانپزشک مشورت و معاینه اولیه را انجام دهید تا شرایط و نیازهای خود را بررسی کنید. در این مرحله، نیاز به عکس‌برداری و قالب‌گیری دارید تا میزان استخوان فک و امکان انجام جراحی مشخص شود.

2. بی‌حسی: قبل از آغاز جراحی، دندانپزشک بی‌حسی را در محل جراحی اعمال می‌کند تا از هرگونه درد و ناراحتی جلوگیری شود.

3. برش لثه: سپس، لثه در محل انجام جراحی بریده می‌شود تا به ایمپلنت‌ها دسترسی داشته باشد.

4. جایگذاری ایمپلنت: ایمپلنت‌ها در محل مناسبی که پیش‌تر برای آنها تعیین شده، قرار می‌گیرند و سپس برش‌ها با بخیه مخصوصی دوباره مهر و موم می‌شوند.

5. زمان درمان: پس از جایگذاری ایمپلنت‌ها، حدود ۳ تا ۶ ماه زمان لازم است تا استخوان به‌درستی با ایمپلنت‌ها ادغام شود. در این مدت، از پروتز موقت برای جلوگیری از عوارض استفاده می‌شود.

6. نصب پروتز نهایی: پس از بهبودی کامل و ادغام استخوان، پروتز اصلی روی ایمپلنت‌ها نصب می‌شود. معمولاً بعد از ۳ تا ۶ ماه از نصب ایمپلنت می‌توان پروتز نهایی را قرار داد.

انواع اوردنچر

اوردنچر روشی است که برای ترمیم تمامی دندان های از دست رفته فک بالا و پایین استفاده می شود و به کمک آن میتوان تمامی دندان ها را با پروتز های ثابت جایگزین کرد. لازم به ذکر است که این روش فقط برای کسانی قابل استفاده است که هیچ دندانی در فک بالا و یا پایین نداشته باشند.

در غیر این صورت امکان استفاده از اوردنچر برای متقاضیان وجود نخواهد داشت.

3 نوع اوردنچر

هر یک از روش های قرار گرفتن اوردنچر در دهان، 3 مرحله مخصوص خود را دارند که آنها را در بخش های بعدی شرح می دهیم:

1) اوردنچر بر پایه لثه

اوردنچر بر پایه لثه یکی از آسان ترین روش های آن است که مدت زمان بسیار کمی برای ترمیم دندان با این روش نیاز است زیرا در این روش هیچ واسطه ای برای پروتز های دندانی و لثه در نظر گرفته نمی شود بلکه پروتز ها به صورت مستقیم و بدون واسطه بر روی لثه قرار داده می شوند.

این روش شباهت بسیار زیادی به دندان مصنوعی دارد با این تفاوت که به جای محرک بودن پروتز های دندانی، آنها را به صورت ثابت از طریق اوردنچر در لثه نصب می کنند و باعث ثابت شدن آن می شوند.

لازم به توضیح است که

این روش برای کسانی مناسب خواهد بود که لثه های آنها از شرایط مناسب برخوردار باشند و با مشکل تحلیل رفتن لثه رو به رو نشده باشند. مدت زمان مورد نیاز برای طی شدن مراحل اوردنچر بر پایه لثه تنها به زمان ساخت پروتز های دندانی وابسته است و با آماده شدن آنها میتوان مراحل را به سرعت برای بیمار انجام داد.

2) اوردنچر بر پایه ایمپلنت

چنانچه دندانپزشک برای استفاده از روش اوردنچر، بخواهد آن را بر روی پایه ایمپلنت قرار دهد، در ابتدا لازم است تا پایه های تیتانیومی ایمپلنت را در فک بالا، پایین و یا هر دو بر حسب وضعیت بیمار قرار دهد. به این منظور معمولا از حداقل 2 و حداکثر 6 پایه تیتانیومی ایمپلنت استفاده می شود.

به عبارت دیگر

معمولا برای فک بالا از 4 الی 6 پایه استفاده می شود و برای فک پایین از 3 الی 4 پایه ایمپلنت بهره برده می شود.درواقع تعداد پایه های ایمپلنت به وضعیت بیماران و فشاری که لثه های آنها به هم وارد می کند وابسته است و برای هر کسی متفاوت خواهد بود.

پس از انجام این کار

اوردنچر توپی، مگنتی و یا میله ای بر روی پایه ها قرار می گیرد و معمولا باید مدت زمانی در حدود 3 ماه از نصب پایه ایمپلنت در دهان بگذرد، تا پزشک بتواند پروتز های ثابت را بر روی آن قرار دهد. ( علت این موضوع ثبات یافتن پایه ایمپلنت در لثه و فک است )

پس از مراحل ذکر شده، زمانی که پروتز های دندانی ثابت بر اساس رنگ و شکل دندان های بیمار ساخته شوند، آن را بر روی پایه ایمپلنت و اوردنچر قرار می دهند و مراحل ترمیم دندان به پایان می رسد.

3) اوردنچر بر پایه ایمپلنت و لثه

چنانچه برای بیماران و کسانی که دندان های خود را از دست داده اند، از اوردنچر بر پایه ایمپلنت و لثه استفاده شود، پروتز های دندانی بر روی پایه ایمپلنت و لثه قرار داده می شوند و از هر دوی انها به عنوان تکیه گاه برای پروتز دندان استفاده می گردد.

در مراحل اوردنچر بر پایه ایمپلنت و لثه ابتدا پزشک دو پایه ایمپلنت را در قسمت فوقانی فک بیمار و به جای دندان نیش و آسیاب قرار می دهد که یکی را در سمت راست فک و دیگری را در سمت چپ نصب می کند؛

در ادامه

این دو پایه تیتانیومی ایمپلنت به واسطه میله مخصوصی به هم متصل می شوند تا بستر مورد نیاز برای قرار گرفتن پروتز های دندانی در لثه فراهم شود. از این جهت به اوردنچر بر پایه ایمپلنت و لثه، روش اوردنچر میله ای نیز می گویند.

پس از طی شدن مراحل فوق، پروتز های تهیه شده دندانی بر روی لثه قرار داده می شوند و ثبات کافی را به دست می آورند.

از آنجایی که میله اتصال دهنده پایه ایمپلنت در این روش بسیار ظریف است، پروتز ها پس از به کار رفتن در این روش با لثه اصطکاک خواهند داشت و به همین دلیل این روش را بر پایه ایمپلنت و لثه در نظر می گیرند.

بخش پایانی

مراحل اوردنچر در انواع مختلف آن را در دندانپزشکی تخصصی ایران ایمپلنت مورد بررسی قرار دادیم.

در صورتی که می خواهید از انواع اوردنچر استفاده کنید، باید وضعیت لثه و فک شما توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد و اگر متخصص اوردنچر این روش را برای شما گزینه مناسبی در نظر گرفت، آنگاه میتوانید از اوردنچر استفاده کنید و وضعیت بهتری به دست آورید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص هر یک از روش های ترمیم دندان که مد نظر دارید، با ما در تماس باشید.